บันทึกอนุทินครั้งที่16

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 27 เมษายน 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

     วันนี้เป็นวันเรียนชดเชย อาจารย์ให้สอบร้องเพลง โดยอาจารย์จะสุ่มเลขที่แล้วให้ออกมาจับฉลากว่าจะได้เพลงอะไรแล้วก็ให้ร้องเพลงที่ตนเองจับได้ 

     และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของการเรียนค่ะก่อนจะปิดคอสอาจารย์ก็ได้ให้พรกับนักศึกษาทุกคนค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่15

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 23 เมษายน 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

      โปรแกรมการศึกษาเฉพาะบุคคล

แผน IEP

- แผนการศึกษาที่ร่างขึ้น

- เพื่อให้เด็กพิเศษแต่ละคนได้รับการสอน และการช่วยเหลือฟื้นฟู

- การจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของเด็ก

- โดยระบุเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดการใช้แผนและวิธีการวัดประเมินผล

การเขียนแผน IEP

- คัดแยกเด็กพิเศษ

- ครูต้องรู้ว่าเด็กมีปัญหาอะไร

- ประเมินพัฒนาการเด็กเป็นระยะ

- เด็กสามารถทำอะไรได้ / เด็กไม่สามารถทำอะไรได้

- แล้วจึงเริ่มเขียนแผน IEP

 IEP ประกอบด้วย

- ข้อมูลส่วนตัวของเด็ก

- ระบุว่าเด็กมีความจำเป็นต้องได้รับบริการพิเศษอะไรบ้าง

- การระบุความสามารถของเด็กในขณะปัจจุบัน

- เป้าหมายระยาวประจำปี ระยะสั้น

- ระบุ วัน เดือน ปี ที่เริ่มทำการสอน

- วิธีการประเมินผล

ประโยชน์ต่อเด็ก

- ได้เรียนรู้ความสามารถของตน

- ได้มีโอกาสพัฒนาตามศักยภาพ

- ได้รับการศึกษาและฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องเหมาะสม

ประโยชน์ต่อครู

- เป็นนวทางในการจัดการเรียนสอนที่ตรงกับความสามารถของความต้องการของเด็ก

- เป็นแนวทางในการเลือกสื่อการสอนให้เหมาะกับเด็ก

- ปรับเปลี่ยนได้เมื่อความต้องการเปลี่ยนแปลง

- เป็นแนวทางในการประเมินผลการเรียนและการเขียนรายงานพัฒนาการความก้าวหน้าของเด็ก

- ตรวจสอบและประเมินได้เป็นระยะ

ประโยชน์ต่อผู้ปกครอง

- ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำแผนการเรียนรายบุคคล

- ทราบร่วมกับครูว่าจะฝึกลูกของตนอย่างไร

- เกิดความร่วมมือในการพัฒนาเด็ก มีการติดต่อสื่อสารกันอย่างน่อเนื่อง

ขั้นตอนการจัดทำแผนการศึกษารายบุคคล

1. การรวบรวมข้อมูล

- รายงานทางการแพทย์

- รายงานการประเมินด้านต่างๆ

- บันทึกจากผู้ปกครอง ครู และผู้ที่เกี่ยวข้อง

2. การจัดทำแผน

- ประชุมผู้ที่เกี่ยวข้อง

- กำหนดจุดมุ่งหมายระยะยาวระยะสั้น

- กำหนดโปรแกรมและกิจกรรม

กำหนดจุดมุ่งหมาย

- ระยะยาว

- ระยะสั้น

จุดมุ่งหมายระยะยาว

- กำหนดให้ชัดเจน

      -น้องนุ่มช่วยเหลือตนเองได้

      -น้องดาวร่วมมือกับผู้อื่นได้

      -น้องริวเข้ากับเพื่อนคนอื่นๆได้

จุดมุ่งหมายระยะสั้น

- ตั้งให้อยู่ภายใต้จุดมุ่งหมายของเด็ก

- เป็นพฤติกรรมที่เด็กสามารถทำได้ในระยะ 2-3วัน

- จะสอนใคร

- พฤติกรรมอะไร

- เมื่อไหร่ที่ไหน

- พฤติกรรมนั้นต้องดีขนาดไหน

3. การใช้แผน

- เมื่อแผนเสร็จสมบูรณ์ ครูจะนำไปใช้โดยใช้แผนระยะสั้น

- นำมาทำเป็นจุดประสงค์เชิงพฤติกรรม

- แยกย่อยขั้นตอนการสอนให้เหมาะกับเด็ก

- จัดเตรียมสื่อและจัดกิจกรรมการเรียนการสอน

4. การประเมินผล

- โดยทั่วไปจะประเมินภาคเรียนละครั้ง หรือย่อยกว่านั้น

- ควรมีการกำหนดวิธีการประเมิน และเกณฑ์วัด

- การประเมินในแต่ละทักษะหรือแต่ละกิจกรรรม อาจใช้วิธีวัดและกำหนดเกณฑ์แตกต่างกัน

การทำ IEP

1. การรวบรวมข้อมูล

2. การจัดทำแผน

3. การใช้แผน

4. การประเมิน

ท้ายชั่วโมงอาจารย์ก็ได้ให้จับกลุ่มละ5คน เขียนแผนการสอนเป็นกลุ่มแล้วส่งท้ายชั่วโมงค่ะ

ภาพประกอบกิจกรรม

ประเมิน

ตนเอง  มาเรียนตรงเวลา แต่งกายเรียบร้อยตั้งใจเรียนถึงจะคุยเยอะไปหน่อยแต่ก็ตั้งใจฟังอาจารย์สอนทุกครั้งและตั้งใจเขียนแผนจนเสร็จค่ะ

เพื่อน  เพื่อนๆก็ตั้งใจเรียนและมีส่วนร่วมในการเขียนแผนเป็นอย่างดีค่ะ

อาจารย์  สอนได้ระเอียดและเข้าใจดีค่ะ มีการยกตัวอย่างกิจกรรมประกอบด้วยค่ะเพื่อที่จะให้นักศึกษาเข้าใจในการเขียนแผนค่ะ

 

บันทึกอนุทินครั้งที่14

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 16 เมษายน 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่13

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 9 เมษายน 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

       อาจารย์ได้เฉลยข้อสอบของสัปดาห์ที่แล้วว่าตอบแบบไหนถึงจะถูกต้องที่สุด

 การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

      ทักษะพื้นฐานทางการเรียน

       เป้าหมาย

 - การช่วยให้เด็กแต่ละคนเรียนรู้ได้ 

 - มีความรู้สึกดีต่อตนเอง
 - เด็กรู้สึกว่า ฉันทำได้

 - พัฒนาความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็น

 - อยากสำรวจ อยากทดลอง

      ช่วงความสนใจ

- ต้องมีก่อนการเรียนรู้อื่นๆ
- จดจ่อต่อกิจกรรมในช่วงเวลาหนึ่งได้นานพอสมควร

      การเลียนแบบ

      การทำตามคำสั่ง คำแนะนำ

- เด็กได้ยินสิ่งที่ครูพูดชัดหรือไม่
- เด็กเข้าใจคำศัพท์ที่ครูใช้หรือไม่
- คำสั่งยุ่งยากซับซ้อนไปหรือไม่

      การรับรู้การเคลื่อนไหว

- ได้ยิน เห็น สัมผัส ลิ้มรส กลิ่น 

 - ตอบสนองอย่างเหมาะสม

      การควบคุมกล้ามเนื้อ

- การกรอกน้ำ ตวงน้ำ
- ต่อบล็อก

 - ศิลปะ
- มุมบ้าน

 - ช่วยเหลือตนเอง

      ตัวอย่างอุปกรณ์สำหรับเด็กพิเศษ

- ลูกปัดไม้ขนาดใหญ่

- รูปต่อที่มีจำนวนชิ้นไม่มาก

      ความจำ

- จากการสนทนา 

 - เมื่อเช้าหนูทานอะไร
- แกงจืดที่เรากินใส่อะไรบ้าง 

 - จำตัวละครในนิทาน
- จำชื่อครู เพื่อน

 - เล่นเกมทายของที่หายไป

      ทักษะคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์

      การวางแผนการเตรียมพื้นฐานทางวิชาการ
- จัดกลุ่มเด็ก
- เริ่มต้นเรียนรู้โดยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ
- ให้งานเด็กแต่ละคนอย่างชัดเจนว่าต้องทำที่ไหน
- ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง
- ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย
- ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย
- บันทึกว่าเด็กชอบอะไรที่สุด
- รู้ว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน
- มีอุปกรณ์ไว้สับเปลี่ยนใกล้มือ
- เตรียมทุกอย่างให้พร้อมก่อนเด็กมาถึง
- พูดในทางที่ดี
- จัดกิจกรรมให้เด็กได้เคลื่อนไหว
- ทำบทเรียนให้สนุก

ภาพประกอบกิจกรรม

การประเมิน

ตนเอง  มาตรงเวลาค่ะตั้งใจฟังอาจารย์เฉลยข้อสอบและตั้งใจฟังอาจารย์สอน ถึงจะมีคุยบ้างเป็นบางครั้งค่ะ

เพื่อน  เพื่อนๆก็ตั้งใจเรียนดีค่ะ มีส่วนร่วมทุกครั้งในการทำกิจกรรมแต่ก็มีคุยเสียงดังบ้าง

อาจารย์  อาจารย์ใจดีตั้งใจสอนค่ะ สอนได้ชัดเจนและเข้าใจค่ะอาจรย์จะยกตัวอย่างประกอบเพิ่มเติมให้เข้าใจยิ่งขึ้น

บันทึกอนุทินครั้งที่12

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 2 เมษายน 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

*วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่11

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 26 มีนาคม 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

    *วันนี้อาจารย์ให้สอบย่อยเก็บคะแนนในสิ่งที่เรียนมา จำนวน5ข้อ 10คะแนน ข้อสอบเป็นข้อสอบแบบอัตนัย โดยเน้นการวิเคราะห์

บันทึกอนุทินครั้งที่10

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 19 มีนาคม 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

 

          วันนี้อาจารย์ได้สอนเกี่ยวกับเรื่อง การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ  

ทักษะการช่วยเหลือตนเอง

- เด็กต้องมีอิสระ ทำได้ด้วยตนเอง

-การกินอยู่ การเข้าห้องน้ำ

-การแต่งตัว กิจวัตรต่างๆในชีวิตประจำวัน

การสร้างความอิสระ
- เด็กอยากช่วยเหลือตนเอง

 - อยากทำงานตามความสามารถ
- เด็กเลียนแบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน เด็กที่โตกว่า และผู้ใหญ่
ความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ
- การได้ทำด้วยตนเอง 

 - เชื่อมั่นในตนเอง

 - เรียนรู้ความรู้สึกที่ดี
หัดให้เด็กทำเอง
- ไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น (ใจแข็ง)
- ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป
- ทำให้แม้กระทั่งสิ่งที่เด็กสามารถทำได้เองหากให้เวลาเขาทำ
- “ หนูทำช้า ” “ หนูยังทำไม่ได้ ”
จะช่วยเมื่อไหร่
- เด็กก็มีบางวันที่ไม่อยากทำอะไร , หงุดหงิด , เบื่อ , ไม่ค่อยสบาย
- หลายครั้งเด็กจะขอความช่วยเหลือในสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปแล้ว
- เด็กรู้สึกว่ายังมีผู้ใหญ่ที่พึ่งได้ แต่ต้องได้รับความช่วยเหลือเฉพาะสิ่งที่เด็กต้องการ
- มักช่วยเด็กในช่วงกิจกรรม
 ทักษะการช่วยเหลือตนเอง  (อายุ 3-4 ปี)
การแต่งตัว
- ถอดเสื้อได้เรียบร้อย รวดเร็ว
- ใส่เสื้อ ,ถอดกระดุม ,ซิปได้คล่อง
- เก็บเสื้อแขวนใส่ตู้ได้
การกินอาหาร
- ใช้ช้อนส้อมได้คล่อง
- รินน้ำจากเหยือกใส่แก้วได้
- กินอาหารรวมกับคนอื่นในครอบครัวได้ แต่อาจอืดอาด
การอาบน้ำและการเข้าห้องน้ำ
- ชอบอาบน้ำเอง
- เล่นน้ำในอ่างจะไม่ค่อยเลิก
- อาบไม่สะอาด
- ตื่นนอนตอนกลางวันและขอให้พาไปห้องน้ำ
ทั่วไป
- บอกอายุ เพศ ชื่อนามสกุล ตนเองได้
- ทำตามคำสั่ง 2-3 อย่างได้
- แยกจากพ่อแม่ไปโรงเรียนได้

ลำดับขั้นในการช่วยเหลือตนเอง

- แบ่งทักษะการช่วยเหลือตนเองออกเป็นขั้นย่อยๆ
- เรียงลำดับตามขั้นตอน
(เช่นการเข้าส้วม)
1.) เข้าไปในห้องส้วม 

 2.) ดึงกางเกงลงมา 

 3.) ก้าวขึ้นไปนั่งบนส้วม
4.) ปัสสาวะหรืออุจจาระ 

 5.) ใช้กระดาษชำระเช็ดก้น

 6.) ทิ้งกระดาษชำระในตะกร้า
7.) กดชักโครกหรือตักน้ำราด 

 8.) ดึงกางเกงขึ้น 

 9.) ล้างมือ 

 10.) เช็ดมือ
11.) เดินออกจากห้องส้วมการ
วางแผนทีละขั้น
- แยกกิจกรรมเป็นขั้นย่อยๆให้มากที่สุด

      ท้ายชั่วโมงอาจรย์ก็แจกกระดาษให้คนละแผ่นพร้อมกับสีเทียนให้ระบายสีวงลมตามใจชอบจะเอาสีอะไรก็ได้จะเอากี่สีก็ได้ พอระบายเสร็จแล้วก็นำมาตัดตามรูปที่เราวาดแล้วอาจารย์ก็จะบอกว่าวงกลที่เราวาดนั้นบอกถึงลักษณะของเราอย่างไร แล้วก็ให้นำไปแปะรวมใส่ต้นไม้รวมกันกับเพื่อน

ภาพกิจกรรม

การประเมิน

 

   ตนเอง  ตั้งใจเรียนและตั้งใจทำกิจกรรมที่อาจารย์มานำมาให้

   เพื่อน  เพื่อนๆตั้งใจเรียน เข้าตรงต่อเวลาและตั้งใจทำงานและร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆเป็นอย่างดีค่ะ

  อาจารย์  ตั้งใจสอนและมีกิจกรรมก่อนเรียนมาให้ทำด้วยค่ะทำให้น่าเรียนและสนุกตื่นตัวก่อนที่จะเรียน และอาจารย์ก็สอนได้เข้าใจและยังให้ทำกิจกรรมวงกลมอีกด้วยค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่9

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 12 มีนาคม 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

    ก่อนที่อาจารย์จะเข้าสู่บทเรียนอาจารย์ได้มีกิจกรรมมาให้เล่นก่อน คือ กิจกรรมทุ่งหญ้าซาวันน่า  วันนี้อาจารย์ได้สอนเกี่ยวกับ การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

การวัดความสามารถทางภาษา
- เข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นพูดไหม
- ตอบสนองเมื่อมีคนพูดด้วยไหม
- ถามหาสิ่งต่างๆไหม
- บอกเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นไหม
- ใช้คำศัพท์ของตัวเองกับเด็กคนอื่นไหม
การออกเสียงผิด / พูดไม่ชัด
- การพูดตกหล่น - การใช้เสียงหนึ่งแทนอีกเสียง - ติดอ่าง
การปฏิบัติของครูและผู้ใหญ่
- ไม่สนใจการพูดซ้ำหรือการออกเสียงไม่ชัด
- ห้ามบอกเด็กว่า “พูดช้าๆ” “ตามสบาย” “คิดก่อนพูด”
- อย่าขัดจังหวะขณะเด็กพูด
- อย่าเปลี่ยนการใช้มือข้างที่ถนัดของเด็ก
- ไม่เปรียบเทียบการพูดของเด็กกับเด็กคนอื่น
- เด็กที่พูดไม่ชัดอาจเกี่ยวข้องกับการได้ยิน
ทักษะพื้นฐานทางภาษา
- ทักษะการรับรู้ภาษา
- การแสดงออกทางภาษา
- การสื่อความหมายโดยไม่ใช้คำพูด
พฤติกรรมตอบสนองการแสดงออกทางภาษา
เด็กตอบสนองต่อสิ่งเหล่านี้หรือไม่ เช่น
- เสียงของครูโดยหันมามอง
- ต่อคำถาม "เอาอะไร"ด้วยการชี้
- ต่อประโยค "ช่วยเอาให้ที"
ความรับผิดชอบของครูปฐมวัย
- การรับรู้ภาษามาก่อนการแสดงออกทางภาษา
- ภาษาที่ไม่ใช่คำพูดมาก่อนภาษาพูด
- ให้เวลาเด็กได้พูด
- คอยให้เด็กตอบ (ชี้แนะหากจำเป็น)
- เป็นผู้ฟังที่ดีและโตต้อบอย่างฉับไว (ครูไม่พูดมากเกินไป)
- เด็กไม่ได้เรียนรู้ภาษาจากการฟังเพียงอย่างเดียว
- ให้เด็กทำกิจกรรมกลุ่ม เด็กพิเศษได้มีแบบอย่างจากเพื่อน
- กระตุ้นให้เด็กบอกความต้องการของตนเอง (ครูไม่คาดการณ์ล่วงหน้า)
- เน้นวิธีการสื่อความหมายมากกว่าการพูด
- ใช้คำถามปลายเปิด
- เด็กพิเศษรับรู้มากเท่าไหร่ ยิ่งพูดได้มากเท่านั้น
- ร่วมกิจกรรมกับเด็ก

        กิจกรรมสุดท้ายอาจารย์ได้ให้ทำกิจกรรมศิลปะบำบัด อาจารย์ให้จับคู่2คนแล้วก็ให้ไปเอาสีเทียนคนละ1แท่งเพื่อให้วาดเส้นตามจินตนาการของตนเองค่ะ แล้วอาจารย์ก็จะดูว่าจะมีพฤติกรรมอย่างไร


ภาพกิจกรรม

การประเมิน 

   ตนเอง  ตั้งใจเรียนและตั้งใจทำกิจกรรมค่ะ เข้าเรียนตรงเวลา

   

   เพื่อน  เพื่อนๆตั้งใจเรียนดีค่ะ สนใจทำกิจกรรมและให้ความร่วมมือค่ะ

   อาจารย์  อาจารย์สอนได้เข้าใจและมีกิจกรรมให้ทำก่อนเรียนทำให้สนุกตื่นเต้นไม่น่าเบื่อค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่8

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

วันนี้ไม่มีการเรียนการสอน

เนื่องจากอาจารย์ติดธุระค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่7

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 26 กุมภาพันธ์ 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนค่ะ

เนื่องจากเป็นการสอบกลางภาคค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่6

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 19 กุมภาพันธ์ 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

    

          ในสัปดาห์นี้ก่อนจะเข้าสู่เนื้อหาอาจารย์ได้มีกิจกรรมให้เล่นเพื่อผ่อนครายความเครียด "กิจกรรมรถไฟเหาะแห่งชีวิต" 

           การส่งเสริมทักษะต่างไของเด็กพิเศษ

 ทักษะทางสังคม

- เด็กพิเศษที่ขาดทักษะทางสังคม ไม่ได้มีสาเหตุมาจากการพ่อแม่
- การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีไม่ได้เป็นเครื่องรับประกันว่าเด็กจะมีพัฒนาการต่างๆมีความสุข

กิจกรรมการเล่น

- การเล่นเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อการเรียนรู้ทักษะทางสังคม
- เด็กจะสนใจกันเองโดยอาศัยการเล่นเป็นสื่อ
- ในช่วงแรกๆ เด็กจะไม่มองเด็กคนอื่นเป็นเพื่อน แต่เป็นบางอย่างที่น่าสำรวจ สัมผัส ผลักดึงยุทธศาสตร์การสอน
- เด็กพิเศษหลายๆคนไม่รู้วิธีเล่น ไม่รู้ว่าจะเล่นอย่างไร
- ครูเริ่มต้นจากการสังเกตเด็กแต่ละคนอย่างเป็นระบบ
- จะบอกได้ว่าเด็กมีทักษะการเล่นแบบใดบ้าง
- ครูจดบันทึก - ทำแผน IEP

การกระตุ้นการเลียนแบบและการเอาอย่าง

- วางแผนกิจกรรมการเล่นไว้หลายๆอย่าง

- คำนึงถึงเด็กทุกคน

- ให้เด็กเล่นเป็นกลุ่มเล็กๆ2-4คน

- เด็กปกติทำหน้าที่เหมือนครูให้เด็กพิเศษ

ครูควรปฎิบัติอย่างไรขณะเด็กเล่น

- อยู่ใกล้ๆ และเฝ้ามองอย่างสนใจ

 - ยิ้มและพยักหน้าให้ ถ้าเด็กหันมาหาครู

- ไม่ชมเชยหรือสนใจเด็กมากเกินไป 

- เอาวัสดุอุปกรณ์มาเพิ่ม เพื่อยืดเวลาการเล่น
- ให้ความคิดเห็นที่เป็นแรงเสริม

การให้แรงเสริมทางสังคมในบริบทที่เด็กเล่น
- ครูพูดชักชวนให้เด็กร่วมเล่นกับเพื่อน 

 - ทำโดย “การพูดนำของครู”
ช่วยเด็กทุกคนให้รู้กฎเกณฑ์
- ไม่ง่ายสำหรับเด็กพิเศษ 

 - การให้โอกาสเด็ก

- เด็กพิเศษต้องเรียนรู้สิทธิต่างๆเหมือนเพื่อนในห้อง
- ครูต้องไม่ใช้ความบกพร่องของเด็กพิเศษเป็นเครื่องต่อรอง

      กิจกรรมสุดท้ายที่อาจารย์ให้ทำคือ กิจกรรมศิลปะดนตรีบำบัดเด็ก อาจารย์ให้จับคู่2คนแล้วอาจารย์มีกระดาษให้1แผ่นและสีเทียนคนละแท่ง แล้วก็ให้ตกลงกันว่าใครจะเป็นเด็กปกติกับเด็กพิเศษ และก็ให้ตกลงอีกว่าคนไหนจะเป็นคนวาดเส้นคนไหนจะเป็นคนวาดจุด แล้วอาจารย์ก็เปิดเพลงให้คนที่วาดเส้นก็วาดลงโดยห้ามยกมือส่วนคนที่วาดจุดก็ให้วาดตามที่เพื่อนวาดเส้น พอจบเพลงแล้วอาจารย์ก็ให้มองแล้ววาดให้ออกมาเป็นรูปร่างตามที่เรามองเห็นแล้วก็ออกนำเสนอหน้าชั้นค่ะ

ภาพประกอบกิจกรรม

การประเมิน

ตนเอง  เข้าเรียนตรงต่อเวลา และมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมค่ะ

เพื่อน  เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายเรียบร้อยให้ความร่วมมือและมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมทุกครั้งค่ะ

อาจารย์  อาจารย์สอนเนื้อหาได้ละเอียดและเข้าใจค่ะมียกตัวอย่างประกอบและมีกิจกรรมสอดแทรกทำให้มีความน่าสนใจไม่เบื่อค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่5

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 12 กุมภาพันธ์ 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

           ก่อนจะเข้าสู่เนื้อหาอาจารย์ก็ได้แจกกระดาษคนละ1แผ่นและถุงมือคนละ1ข้าง แล้วก็ให้สวมถุงมือในข้างทีเราไม่ถนัด แล้วก็ให้วาดมือข้างที่ไม่ถนัดให้เหมือนจริงที่สุด ว่ามือที่เราอยู่ด้วยมา20ปีนั้นเราจำอะไรได้บ้าง  ในวันนี้ก็ได้เรียนเรื่อง การสอนเด็กพิเศษและเด็กปกติ

ทักษะของครูและทัศนคติ

   การฝึกเพิ่มเติม

- อบรมระยะสั้น สัมมนา

- สื่อต่างๆ

การเข้าใจภาวะปกติ

- ครูต้องเรียนรู้ มีปฏิสัมพันธ์กับเด็กปกติและเด็กพิเศษ

- รู้จักเด็กแต่ละคน

- มองเด็กให้เป็น ''เด็ก''

การคัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการช้า
-การเข้าใจพัฒนาการของเด็ก จะช่วยให้ครูสามารถมองเห็นความแตกต่างของเด็กแต่ละคนได้ง่าย
ความพร้อมของเด็ก
-วุฒิภาวะ
-แรงจูงใจ
-โอกาส
การสอนโดยบังเอิญ
-.ให้เด็กเป็นฝ่ายเริ่ม
-เด็กเข้าหาครูมากเท่าไรยิ่งมีโอกาสในการสอนมากขึ้นเท่านั้น
-ครูต้องพร้อมที่จะพบเด็ก
-ครูต้องมีความสนใจเด็ก
-ครูต้องมีความรู้สึกดีต่อเด็ก
ครูต้องมีอุปกรณ์และกิจกรรมล่อใจเด็ก
-ครูต้องใช้เวลาในการติดต่อไม่นาน
อุปกรณ์
-มีลักษณะง่ายๆ
-ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง
-เด็กพิเศษได้เรียนรู้จากการสังเกตและเลียนแบบเด็กปกติ
ตารางประจำวัน
-เด็กพิเศษไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ทำอยู่ประจำ
-กิจกรรมต้องเรียงลำดับเป็นขั้นตอนและทำนายได้
-เด็กจะรู้สึกและมั่นใจ
-คำนึงความพอเหมาะของเวลา
ทัศนคติของครู
การยืดหยุ่น
-การแก้แผนการสอนให้เหมาะสมกับสถานการณ์
-ยอมรับของเขตความสามารถของเด็ก
-ครูต้องตอบสนองต่อเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กแต่ละคน
การใช้สหวิทยาการ
-ใจกว้างต่อคำแนะนำของบุคคลในอาชีพอื่นๆ
-สร้างความสัมพันธ์ระหว่างการบำบัดกับกิจกรรมในห้องเรียน
การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและการเรียนรู้
เด็กทุกคนสอนได้
-เด็กเรียนไม่ได้เพราะไร้ความสามารถ
-เด็กเรียนไม่ได้เพราะขาดโอกาส
เทคนิคการใช้แรงเสริม
-ความสนใจของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กนั้นสำคัญมาก
-มีแนวโน้มจะเพิ่มพฤติกรรมที่ดีของเด็กและมักเป็นผลในทันที
-หากผู้ใหญ่ไม่สนใจพฤติกรรมที่ดีนั้นๆก็จะลดลงหายไป
วิธีการแสดงออกถึงแรงจากผู้ใหญ่
-ตอบสนองด้วยวาจา
-การยืนหรือนั่งใกล้เด็ก
-สัมผัสทางกาย
หลักการให้แรงเสริมในเด็กปฐมวัย
-ครูต้องให้แรงเสริมทันทีที่เด็กมีพฤติกรรมอันพึงประสงค์
-ครูควรให้ความสนใจเด็กนานเท่าที่เด็กมีพฤติกรรมที่พึ่งประสงค์
การแนะนำหรือบอกบท
-ย่อยงาน
-ลำดับความยากง่ายของงาน
-การบอกบทจะค่อยๆน้อยลงตามลำดับ
ขั้นตอนการให้แรงเสริม
-สังเกตและกำหนดจุดมุ่งหมาย
-วิเคราะห์งานกำหนดจุดประสงค์ย่อยๆในงานแต่ละชิ้น
-สอนจากง่ายไปยาก
-ให้แรงเสริมเฉพาะพฤติกรรมที่ใกล้เคียงกับเป้าหมายที่สุด
การกำหนดเวลา
-จำนวนและความถี่ของแรงเสริมที่ให้กับพฤติกรรมการเรียนรู้ของเด็กต้องการมีความเหมาะสม
การลดหรือหยุดแรงเสริม
-ครูจะงดแรงเสริมเด็กที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม
-ทำอย่างอื่นและไม่สนใจเด็ก
-เอาอุปกรณ์หรือของเล่นออกไปจากเด็ด

ภาพกิจกรรม

บันทึกอนุทินครั้งที่4

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 5 กุมภาพันธ์ 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

            ในสัปดาห์นี้อาจารย์ก็ได้สอนเกี่ยวกับเรื่อง"บทบาทครูปฐมวัยในห้องเรียนรวม"แต่ก่อนที่จะเข้าสู่เนื้อหานี้ อาจารย์ก็ได้ให้ทำกิจกรรมก่อน กิจกรรมก่อนเรียนก็คืออาจารย์ให้วาดรูปภาพดอกหางนกยุง วาดให้เหมือนจริงที่สุดพร้อมกับอธิบายสิ่งที่เห็นใต้ภาพด้วยว่าเราเห็นอะไรในภาพนั้น   จากนั้นก็เข้าสู่เนื้อหาในหัวข้อ บทบาทครูปฐมวัยในห้องเรียนรวม อาจารย์ก็ได้อธิบายได้อย่างละเอียดและเข้าใจค่ะ

1. ครูไม่ควรวินิจฉัย

      - การวินิจฉัย หมายถึง การตัดสินใจโดยดูจากอาการหรือสัญญาณบางอย่าง

      - จากอาการที่แสดงออกมานั้นอาจนำไปสู่ความเข้าใจผิด

2. ครูไม่ควรตั้งชื่อหรือระบุประเภทเด็ก

      - เกิดผลเสียมากกว่าผลดี

      - ชื่อเปรียบเสมือนตราประทับตัวเด็กตลอดไป

      - เด็กจะกลายเป็นเช่นนั้นจริงๆ

3. ครูไม่ควรบอกพ่อแม่ว่าเด็กมีบางอย่างผิดปกติ

      - พ่อแม่ของเด็กพิเศษมักทราบดีว่าลูกของเขามีปัญญา

      - พ่อแม่ไม่ต้องการให้ครูมาย้ำในสิ่งที่เขารู้อยู่แล้ว

      - ครูควรพูดในสิ่งที่เป็นความคาดหวังในด้านบวก แต่ต้องไม่ให้เกิดความหวังผิดๆ

4. ครูทำอะไรบ้าง

      - ครูสามารถชี้ให้เห็นถึงพฤติกรรมของเด็กในเรื่องที่เกี่ยวกับพัฒนาการต่างๆ

      - สังเกตเด็กอย่างมีระบบ

      - จดบันทึกพฤติกรรมเด็กเป็นช่วงๆ

5. สังเกตอย่างมีระบบ

      - ไม่มีใครสามารถสังเกตอย่างมีระบบได้ดีกว่าครู

      - ครูเห็นเด็กในสถานการณ์ต่างๆช่วงเวลายาวนานกว่า

      - ต่างจากแพทย์ นักจิตวิทยา นักคลีนิค มักมุ่งความสนใจอยู่ที่ปัญหา

6. การตรวจสอบ

      - จะทราบว่าเด็กมีพฤติกรรมอย่างไร

      - เป็นแนวทางสำคัญที่ทำให้ครูและพ่อแม่เข้าใจเด็กดีขึ้น

7. ข้อควรระวังในการปฎิบัติ

      - ครูต้องไวต่อความรู้สึกและตัดสินใจล่วงหน้าได้

      - ประเมินและให้น้ำหนักของความสำคัญเรื่องต่างๆได้

8. การบันทึกการสังเกต

      - การนับอย่างง่ายๆ

      - การบันทึกต่อเนื่อง

      - การบันทึกไม่ต่อเนื่อง

9. การนับอย่างง่ายๆ

      - นับจำนวนครั้งของการเกิดพฤติกรรม

      - ระยะเวลาในการเกิดพฤติกรรม

10. การบันทึกต่อเนื่อง

      - ให้รายละเอียดได้มาก

      - เขียนทุกอย่างที่เด็กทำในช่วงเวลาหนึ่ง หรือช่วงกิจกรรมหนึ่ง

11. การบันทึกไม่ต่อเนื่อง

      - บันทึกลงบัตรเล็กๆ

12. การเกิดพฤติกรรมบางอย่างมากเกินไป

      - ควรเอาใจใส่ถึงระดับความมากน้อยของความบกพร่องมากกว่าชนิดของความบกพร่อง

      - พฤติกรรมไม่เหมาะสมที่พบได้ในเด็กทุกคน ไม่ควรจัดเป็นสิ่งผิดปกติ

13. การตัดสินใจ

      - ครูต้องตัดสินใจด้วยความระมัดระวัง

      - พฤติกรรมของเด็กที่เกิดขึ้น ไปขัดขวางความสามารถในการเรียนรู้ของเด็กหรือไม่

            หลังจากที่เรียนรู้เรื่องบทบาทในห่องเรียนครูเสร็จแล้วอาจารย์ก็มีกิจกรรมร้องเพลงต่อ อาจารย์ให้ร้องเพลง "ฝึกกายบริหาร" ซึ่งมีเนื้อหาดังนี้ และพร้อมกับไปซ้อมร้องมาให้ดีเพื่อที่จะมาร้องต่อในสัปดาห์ต่อไปค่ะ

 ฝึกกายบริหารทุกวันร่างกสยแข็งแรง

ฝึกกายบริหารทุกวันร่างกสยแข็งแรง

รูปทรงสมส่วนแคล่วคล่องว่องไว

รูปทรงสมส่วนแคล่วคล่องว่องไว

ภาพกิจกรรม

             

บันทึกอนุทินครั้งที่3

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 29 มกราคม 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

"ในสัปดาห์นี้ไม่มีการเรียนการสอนค่ะ เนื่องจากวันนี้อาจารย์ติดธุระที่จะต้องไปสัมมนาวิชาการบริหารสถานศึกษาและบุคลากรทางการศึกษา อาจารย์จึงให้ไปศึกษาหาความรู้ด้วยตนเองค่ะ"

                       

บันทึกอนุทินครั้งที่2

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 22 มกราคม 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

          วันนี้อาจารย์ได้สอนรวมกับกลุ่มตอนบ่ายเพราะว่าตอนเช้าอาจารย์ติดธุระค่ะ วันนี้อาจารย์ได้สอนเกี่นวกับ 

          รูปแบบการจัดการศึกษา

               - การศึกษาปกติทั่วไป

               - การศึกษาพิเศษ

               - การศึกษาแบเรียนร่วม

               - การศึกษาแบบเรียนรวม

          การศึกษาแบบเรียนร่วม หมายถึง การจัดให้เด็กพิเศษเข้าไปในระบบศึกษาทั่วไป มีกิจกรรมให้เด็กพิเศษกับเด็กปกติทั่วไปทำร่วมกัน ใช้ช่วงเวลาช่วงใดช่วงหนึ่ง และครูปฐมวัยและครูการศึกษาพิเศษร่วมมือกัน

          การศึกษาแบบเรียนรวม หมายถึง เป็นการจัดการศึกษาที่จัดให้เด็กพิเศษเข้ามเรียนรวมกับเด็กปกติ โดยรับเข้ามาเรียนรวมกัน ตั้งแต่เริ่มเข้ารับการศึกษาและจัดให้มีบริการพิเศษตามความต้องการของแต่ละบุคคล  เด็กพิเศษทุกคนสามารถเรียนรู้และพัฒนาได้ถ้าได้รับโอกาสในการเรียนรู้เหมาะสมกับความต้องการพิเศษของเรา เด็กเลือกโรงเรียนไม่ใช่โรงเรียนเลือกเด็ก

          ความสำคัญชองการศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

               - ปฐมวัยเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของการเรียนรู้

               - สอนได้

               - เป็นการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิเศษที่มีขีดจำกัดน้อยที่สุด

          การศึกษาแบบเรียนร่วมกับการศึกษาแบบเรียนรวมต่างกันอย่างไร = การศึกษาแบบเรียนร่วมจะรับเด็กเข้ามาเป็นบางช่วงเวลาของการทำกิจกรรมแต่การศึกษาแบบเรียนรวมจะรับเด็กเข้ามาตั้งแต่เริ่มเข้ารับการศึกษาค่ะ

          พออาจารย์สอนเสร็จอาจารย์ก็ให้นักศึกษาทำแบบทดสอบ3ข้อ 1.) การศึกษาแบบเรียนรวมภาษาอังกฤษเขียนว่าอย่างไร 2.) การศึกษาแบบเรียนร่วมกับการศึกษาแบบเรียนรวมต่างกันอย่างไร 3.) เด็กพิเศษควรเรียนเริ่มตั้งแต่ปฐมวัย ในความคิดของนักศึกษา

             ภาพกิจกรรม

การประเมิน

       ตนเอง  แต่งกายเรียบร้อย มีคุยกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ตั้งใจฟังอาจารย์สอน และตั้งใจทำแบบทดสอบค่ะ

       เพื่อน  เพื่อนๆก็ตั้งใจเรียน มีคุยเสียงดังบ้าง ตังใจทำแบบทดสอบที่อาจารย์ให้ทำเป็นอย่างดี

       อาจารย์  อาจารย์สอนได้เข้าใจดีค่ะว่าการศึกษาแบบเรียนร่วมกับแบบเรียนรวมต่างกันอย่างไร ในระหว่างสอนอาจารย์ก็แทรกกิจกรรมการร้องเพลงเข้าด้วยทำให้เรียนสนุกไม่เครียดค่ะ

บันทึกอนุทินครั้งที่1

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

วันพฤหัสบดีที่ 15 มกราคม 2558

กลุ่ม 101 เวลา 08:30-12.20

ความรู้ที่ได้รับ

         

         วันนี้เป็นสัปดาห์ที่สองการเรียนวิชาการจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย อาจารย์ก็ได้แจกกระดาษให้คนละ1แผ่น เพื่อที่ให้นักศึกษาได้เขียนความรู้จากประสบการณ์เดิมที่เหลืออยู่ในรายวิชาเด็กที่ความต้องการพิเศษว่าในเทอมที่แล้วที่เราเรียนมาเราได้ความรู้อะไรและมีความเข้าใจเกี่ยวกับเด็กพิเศษอย่างไร สามารถบอกได้หรือไม่ว่าเด็กพิเศษมีกี่ประเภทและเด็กพิเศษแต่ละประเภทมีลักษณะและพฤติกรรมบ่งบอกอย่างไร และมีแนวทางในการแก้ไขเด็กเหล่านี้อย่างไรให้สามารถเรียนรวมกับเด็กปกติได้ อาจารย์ก็ได้ให้เขียนตามความเข้าใจในเทอมที่แล้วที่เราได้เรียนมานั่นเองค่ะ    จากนั้นอาจารย์ก็ได้แจกเนื้อเพลงให้คนละ1แผ่นมีทั้งหมด5เพลง แต่อาจารย์สอนร้องแค่เพลงเดียวก่อน คือเพลงนม ค่ะ แล้วอาจารย์ก็ให้ร้องทีละกลุ่ม และอาจารย์ก็ได้ให้ไปฝึกร้องใหม่เพื่อที่จะนำมาร้องในสัปดาห์ต่อไปค่ะ

ภาพประกอบการทำกิจกรรม

เนื้อเพลง

การประเมิน

ประเมินตนเอง  ตั้งใจเรียนแต่งกายเรียบร้อย ตั้งใจทำแบบทดสอบที่อาจารย์ให้

ประเมินเพื่อน  เพื่อนก็ตั้งใจเรียนมีคุยบ้างเล็กน้อยแต่ก็ตั้งใจร่วมกิจกรรมร้องเพลงกันทุกคน

ประเมินอาจารย์  วันนี้อาจารย์ไม่ค่อยสบายไม่ค่อยมีเสียงแต่อาจารย์ก็มาสอนตามปกติ มีความรับผิดชอบในการมาสอนค่ะ อาจารย์ก็ได้ให้ทำแบบทดสอบเพื่อวัดความรู้เดิมในรายวิชาเด็กที่มีความต้องการพิเศษว่าเรามีความรู้เดิมมากน้อยแค่ไหนค่ะ ชอบอาจารย์ใจดีน่ารัก